MÜRCİE:
♦ Tehir etmek, ümit vermek
♦ Uzlaştırıcı özellik taşır.
♦ İmamet – Büyük günah meselesi
♦ Büyük günah işleyenin ahiretteki durumunun Allah’a bırakılmalıdır.
♦ Haricilere tepki olarak ortaya çıkmıştır.
♦ Siyasi olaylara karışmamışlardır.
♦ Büyük günah işleyenlerin durumu konusunda bir görüş belirtmedikleri için Şükkak denilmiştir.
♦ İlk Mürcie Fikirler:
♦♦♦ Muhammed bin Mesleme, Ka’b bin Malik, Üsame bin Zeyd, Zeyd bin Sabit, Abdullah bin Ömer ve Sa’d bin Ebi Vakkas’ı takip etmişlerdir.
♦ Bu sahabeler ilk tartışmalarda tarafsız kalmıştır.
♦ Haricilerin yayılmasına karşı Mürcie mezhebi desteklenmiştir.
♦♦♦ Ömer bin Abdülaziz de Horasan’daki Türkleri İslamlaştırmak için Mürcie’den faydalanmıştır.
♦♦♦ Muhammed b. Hanefiyye’nin kaleme aldığı Kitâbü’l-İrcâ günümüze ulaşan en eski eserdir.
♦♦♦ Manevi liderleri İmam Azam’dır. (İrca görüşü)
♦♦♦ Mürcie’nin Görüşleri:
♦♦♦ İman Allah’ı bilmek küfür ise bilmemektir.
♦♦♦ Bazılarına göre sadece dil ile ikrardır.
♦♦♦ İmanda artma ve eksilme yoktur.
♦♦♦ Amel imandan bir cüz değildir.
♦♦♦ İmanda istisnayı kabul etmezler.
♦♦♦ Ehli Kıble tekfir edilemez.
♦♦♦ Geleneksel, muhafazakar yaklaşımı benimsemezler.
♦♦♦ Orta Asya’da faaliyet göstermişlerdir.
♦♦♦ Mürcie Mezhebinin Kolları
♦♦♦ l.Neccâriye: Hüseyin bin Muhammed Neccâr
♦♦♦ Abbasilerde Me’mun döneminde etkilidirler.
♦♦♦ Mürcie, Eşariye, Mutezile ve Cebriye etkilidir.
♦♦♦ İman artar fakat eksilmez.
♦♦♦ 2.Sevbaniyye: Ebu Sevbân el-Mürcii kurdu.
♦♦♦ 3.Kerrâmiye: Muhammed bin Kerrâm ♦♦♦ Peygamberler mutlak masum değildir.
♦♦♦ İman ve küfür dil (ikrar) ile olur.
♦♦♦ Allah arşa mekan tutmuştur.
♦ Husun ve kubuh akılla bilinir.
♦ Afganistan’da yayılmıştır
